بیل کنرایت، رئیس 19 ساله اورتون در سن 78 سالگی درگذشت.
کنرایت در سال 2015 به سرطان مبتلا شد و اخیراً پس از عوارض ناشی از عمل جراحی برای برداشتن تومور از کبد، تحت مراقبت های ویژه قرار داشت. اورتون در این ماه گفت که او به خانه بازگشته و انتظار بهبودی “طولانی اما کامل” را دارد. باشگاه روز سه شنبه اعلام کرد که کنرایت درگذشته است.
در بیانیه ای آمده است: «باشگاه فوتبال اورتون در سوگ درگذشت رئیس بیل کنرایت سی بی ای، که عصر دیروز در سن 78 سالگی در حالی که در محاصره خانواده و عزیزانش بود، درگذشت. باشگاه گفت که “یک رئیس، یک رهبر، یک دوست و یک الهام بخش” را از دست داده است.
کنرایت یک بازیگر و نوازنده اهل لیورپول بود که با تولید موزیکالهایی مانند Blood Brothers and Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat به یکی از موفقترین بازیگران تئاتر بریتانیا تبدیل شد.
او که از کودکی هوادار اورتون بود، در سال 1989 به هیئت مدیره باشگاه پیوست و کنسرسیومی را رهبری کرد که ده سال بعد مالک سابق اورتون را خرید. کنرایت در سال 2004 رئیس اورتون شد، اما دوران تصدی او موفقیت آمیز نبود، زیرا باشگاه طولانی ترین خشکسالی جام را در تاریخ خود تجربه کرد و چندین پروژه استادیوم زیر نظر او شکست خوردند.
در سال 2016، پس از جستجوی طولانی برای سرمایه گذاری های جدید، کن رایت بیشتر سهام خود را به فرهاد مشیری فروخت که به او اجازه داد تا به عنوان رئیس هیئت مدیره باقی بماند. مشیری مشکل استادیوم اورتون را با یک میدان شگفت انگیز در حال ساخت در بندر لیورپول حل کرد، اما دوره پرتلاطمی را در داخل و خارج از زمین نیز تحت نظر داشت.
کنرایت از 3 ژانویه به دلیل اعتراضات نسبت به افت اورتون در زمان مشیری و هیئت مدیره او، در یک بازی در گودیسون پارک شرکت نکرده بود.
اورتون گفت که کنرایت طولانیترین رئیس آنها برای بیش از یک قرن بوده و باشگاه را در دورهای از تغییرات بیسابقه در فوتبال انگلیس رهبری کرده است.
شورای شهر لیورپول در بیانیه ای اعلام کرد: «خبر بسیار ناراحت کننده است. بیل کنرایت یک نیروگاه واقعی اسکاوس و حامی پرشور شهر ما بود. عجب زندگی ای! چه میراثی در هنر و ورزش. افکار ما با همه در باشگاه اورتون و با خانواده بیل است.”
دن میس، معمار ورزشگاه جدید اورتون، گفت: شنیدن این خبر بسیار ناراحت کننده است. هر چه در مورد این مرد فکر کنید، او باشگاه را بسیار دوست داشت و براملی مور بدون او هرگز اتفاق نمی افتاد. او برای مکان، طراحی و انتصاب یک معمار آمریکایی مبارزه کرد. امیدوارم به موقع از این موضوع قدردانی شود.»