آپس از دو نیمه نهایی جام جهانی کاملا متضاد در مراکز سنتی بمبئی و کلکته، فینال بزرگ در ورزشگاهی برگزار می شود که هیئت مدیره هند – و قطعاً دولت – امیدوار است به قلب تپنده کریکت در کشور تبدیل شود.
از زمان ساخت 80 میلیون پوندی خود در سه سال پیش، رعد و برق مرتفع و زعفرانی استادیوم نارندرا مودی در احمدآباد میزبان دو فینال لیگ برتر هند و سه مسابقه آزمایشی بوده است و همچنین رقیب سرسخت پاکستان با بازی روهیت در چهار مسابقه این ورزشگاه را دیده است. تورنمنت جهانی تا کنون، چهره های شارما کنار گذاشته شده اند.
اما حداقل برای خارجی‌ها این احساس وجود دارد که علاقه به آن هنوز در بین تماشاگران کریکت هند ریشه دوانده است و مطمئناً در مقایسه با انواع استادیوم مانند استادیوم Wankhede، باغ‌های ادن یا استادیوم Chinnaswamy در بنگالور کمرنگ می‌شود. یکشنبه، جایی که انتظار می رود یک خانه کامل شش رقمی وجود داشته باشد، می تواند شرایط را به طور قابل توجهی در اینجا به جلو ببرد، مشروط بر اینکه ماشین هندی در حال حاضر شکست ناپذیر شارما شکست نخورد.
متداول ترین سوال در طول این جام جهانی احتمالاً این بوده است که آیا یک تیم می تواند هند را از تحقق سرنوشت تصور شده خود باز دارد؟ این امر مستلزم سرکوب ترکیب ضربه‌ای است که در حال حاضر میانگین 61 دوش در هر ویکت را دارد، که 18 بالاتر از دومین تیم برتر در نیوزلند است. و در عوض، باتترهای این تیم باید با یک ماسالای خوشمزه از سرعت، چرخش، درز و چرخش، سنتی و غیرمتعارف مبارزه کنند.
خوب، اگر پاسخی به غیر از «اوم، هیچ‌کس» وجود داشته باشد، اکنون فقط استرالیا می‌تواند باشد. بعدازظهر جمعه، پت کامینز و بازیکنانش – به علاوه ارتش کوچکی از کارکنان پشتیبانی – در فرودگاه کلکته، ایستگاه بعدی احمدآباد، از میان دریایی از تلفن های دوربین دار عبور کردند. آنها پس از پیروزی سه ویکت مقابل آفریقای جنوبی در شب قبل، که توسط یک توپ جدید استاندارد آزمایشی افسانه ای از میچل استارک و جاش هزلوود راه اندازی شده بود، بسیار خوب به نظر می رسیدند.
استرالیا یک نیروی محبوب در این بخش ها است و گلن ماکسول رایج ترین نام در میان پیراهن های جعلی غیر هندی در غرفه ها است. با این حال، دیوید وارنر محبوبیت آشکار در مرز است، که با دقت و کمی نابخردانه پایگاه هواداران هندی خود را در طول سال ها ساخته است. این اصلاً The Hollies Stand نبود، اگرچه ممکن است عشق رقص 37 ساله این آخر هفته برای مدت کوتاهی قطع شود.
و مهم نیست که بازیکنان هند چقدر با اعتماد به نفس و در فرم به نظر می رسند، اینجا نمی توان از خود راضی بود. برای یک چیز، استرالیا قبلاً به میزبانان خونین شده است و آنها را به امتیاز نگران کننده دو بر سه در افتتاحیه مسابقات در چنای کاهش داده است (اگرچه ویرات کوهلی و کی ال راهول آن شعله های آتش را برای یک برد راحت خاموش کردند). و سپس آن ویژگی ذاتی و رشک برانگیز استرالیایی وجود دارد: کانگورویی که با ناک اوت شدن شما شروع به بوکس می کند.
در انگلستان، حتی با اجازه دادن به مقام هفتم امسال، نسل پیشگام توپ سفید به درستی مورد ستایش قرار گرفت و در جام جهانی 2019 با 50 بازی قهرمان شد و سپس آن را با کمربند T20 در سال گذشته ترکیب کرد. اما اگر کامینز و شرکت در این آخر هفته جشن بگیرند و جام را ببرند، پس از جام جهانی 2015 و معادل T20 آن در سال 2021، جایگاه سوم در کریکت اورهای محدود برای هسته اصلی ترکیب فعلی خواهد بود.
و اگرچه عنوان دوم از این عناوین شامل چند نگاه جانبی به تأثیر بازی Toss در امارات متحده عربی بود، تا به اینجا چنین ستاره‌ای در دنباله‌ای وجود نداشت. پس از انتقام باخت زودهنگام این هفته از آفریقای جنوبی در باغ ادن، پیروزی مقابل هند به این معنی است که استرالیا تمام 9 تیم را در این راه شکست داده است.
بازگشت به ابتدا و این احتمال دور به نظر می رسید. استرالیا دو بازی اول خود را از دست داد، پس از بازی اول، دروازه بان خود را کنار گذاشت و با آدام زامپا که به عنوان تنها اسپینر خط مقدم مبارزه می کرد، حال و هوای غم انگیزی داشت. و با این حال، چیزی که برای شرایط شبه قاره‌ای ناقص به نظر می‌رسید، افزایش یافته است، چه از طریق پاورپلی بازی‌های آتش‌نشانی وارنر و تراویس هد، ۲۲ خز زامپا یا استانداردهای زمین‌بازی که نخبه بودند.
وقتی در نظر بگیرید که در سال 2023 تعداد زیادی از بازیکنان چهار تست در هند، یک فینال تست و یک سری پنج بازی فشرده Ashes در انگلیس انجام داده اند و سپس یک تور دو ماهه در جام جهانی را آغاز کرده اند که با گرم کردن در اواخر سپتامبر شروع می شود، این خود گویای قدرت معنوی آنهاست. ناصر حسین اخیرا در استرالیا به دلیل اینکه انگلیس خسته است مورد تمسخر قرار گرفت. یک واکنش کمتر دیوانه وار این بود که بفهمیم این واقعاً در مورد مردان خودشان چه می گوید.
بعد از تبلیغات خبرنامه
به نظر می رسد آخرین مرحله تا حد زیادی سخت ترین است. این تیم قدرتمند هند پشت سر خود در ورزشگاه نارندرا مودی دیوار صوتی خواهد داشت و استرالیا ترکیبی عجیب از هشتمین دوره فینال جام جهانی، قهرمانی ششم و ضعیف را به ارمغان خواهد آورد. اگر خاک از جایگاه مورد نظر خود در فرهنگ عامه محروم شود، منصفانه است که بگوییم که بهترین خواهد بود.
