فصل خداحافظی اندی موری پس از دلشکستگی در میامی در خطر است | تنیس

آندی موری از مراحل اولیه فصل زمین خاکی اروپا کناره گیری کرده است و همچنان به بررسی گزینه های خود ادامه می دهد زیرا در ماه های پایانی دوران حرفه ای خود پس از پارگی رباط مچ پا در اوپن میامی در تلاش است تا در ماه های پایانی دوران حرفه ای خود برای ویمبلدون آماده شود.

در حالی که موری به حرکت بعدی خود فکر می کند، پس از انصراف از مسابقات مسترز مونت کارلو، که کمی بیشتر از یک هفته دیگر در 7 آوریل آغاز می شود، و رویداد ATP 250 مونیخ، که از 15 آوریل آغاز می شود، اکنون حداقل تا 21 آوریل دور است. برداشته شد. مسابقات بعدی گرند اسلم، رولان گاروس، از 26 می آغاز می شود.

موری در روز یکشنبه در شکست دراماتیک خود با نتایج 7-5، 5-7، 6-7 (5) دچار پارگی کامل رباط تالوفیبولار قدامی خود (ATFL) و همچنین پارگی رباط پاشنه فایبولار خود (CFL) شد، هر دو رباط در رباط توماس ماچاک. جمهوری چک در سومین دوره مسابقات آزاد میامی.

موری بهترین تنیس خود را در میامی در فصلی دشوار انجام داده بود، اما درست زمانی که شانس این بازیکن 36 ساله در حال تغییر بود، او با یک شکست بزرگ روبرو شد. پس از عقب افتادن 2-5 در ست سوم، او دیر به بازگشت بازگشت، اما در حالی که بازی را 5-5 مساوی کرد، مچ پای راست خود را به شدت آسیب دید. اگرچه او حتی بدون بانداژ کردن مچ پایش تا انتها جنگید و تقریباً در مسابقه پیروز شد، موری بعداً از پارگی رباط خود خبر داد.

پس از انجام آزمایشات در میامی روز بعد، موری در بازگشت به بریتانیا با کارشناسان مشورت کرد. بسته به خود آسیب، پارگی ATFL به طور بالقوه می‌تواند با استراحت و توانبخشی یا با جراحی سوراخ کلید بهبود یابد، که می‌تواند او را برای چند ماه کنار بگذارد. موری هنوز در مورد اقدام بعدی خود تصمیم نگرفته است، اما در حال حاضر به نظر می رسد که او درمان محافظه کارانه تری را دنبال خواهد کرد.

در به روز رسانی روز جمعه، مدیران موری وضعیت او را بسیار ناامیدکننده توصیف کردند اما خاطرنشان کردند که او مصمم است هر چه سریعتر به دادگاه بازگردد.

در این به روز رسانی آمده است: “در حال حاضر، مشخص نیست که اندی چه مدت از میادین دور خواهد بود و او به بررسی گزینه ها با تیم پزشکی خود ادامه می دهد.” واضح است که این خبر برای اندی بسیار ناامیدکننده است و او تمایل خود را برای بازگشت هر چه سریعتر به زمین تکرار کرده است.

وقوع این آسیب، به احتمال زیاد جدی ترین آسیبی است که موری از زمان جراحی لگن خود در ژانویه 2019 متحمل شده است، به ویژه با توجه به زمان آن قابل توجه است. قهرمان سه دوره گرند اسلم اخیراً پس از گمانه زنی ها و سوالات متعدد به طور علنی برنامه خود را برای بازنشستگی در پایان تابستان تایید کرد.

موری پس از باختش در میامی، قبل از اینکه از میزان کامل مصدومیت مطلع شود، قاطع ترین اظهار نظر خود را در مورد این موضوع بیان کرد: “در حال حاضر مشتاقانه منتظر پایان هستم و تمام تلاشم را برای چند ماه آینده انجام خواهم داد و سپس این کار را انجام خواهم داد. در خانه با خانواده ام باش.”

موری در آخرین سال تور خود ظاهراً قصد داشت طولانی‌ترین فصل زمین خاکی خود را از زمان شروع مشکلات لگن خود آغاز کند و در رولان گاروس به اوج خود رسید. اما بزرگترین رویداد تابستان البته در زمین خانگی ویمبلدون است، جایی که موری دو بار قهرمان شده و هنوز هم خود را یکی از بهترین بازیکنان زمین چمن در جهان می داند.

تنها سه ماه دیگر به ویمبلدون باقی مانده است و نه تنها حضور او در بلاتکلیفی است، بلکه او همچنین می‌خواهد مطمئن شود که واقعاً با بازی خوبی به فصل چمن می‌آید تا بهترین شانس را برای بازی مجدد خود داشته باشد.

مشخص نیست که موری قصد دارد کجا متوقف شود، اما اگر او آماده باشد، هنوز کارهای زیادی برای انجام بازی‌های المپیک پاریس 12 روز پس از پایان ویمبلدون وجود دارد. موری که دو بار دارنده مدال طلای المپیک در انفرادی و دارنده مدال نقره در دونفره میکس شده است، بازی های المپیک را نیز بسیار مورد توجه قرار می دهد، اما اعلام کرده است که تنها در صورتی می خواهد بازی کند که شانس کسب مدال داشته باشد.

حتی اگر موری به‌عنوان یک قهرمان سابق المپیک و برنده گرند اسلم، مهلت حضور در بازی‌های المپیک را به سختی از دست بدهد، باز هم حق کسب سهمیه خواهد داشت. با این حال، شانس واقعی تری برای کسب مدال المپیک در زمین خاکی در رولان گاروس در دونفره مردان خواهد بود. به عنوان یک 10 بازیکن برتر، جو سالزبری بریتانیایی، شماره 6 در جهان، می تواند هر 300 بازیکن برتر را به عنوان شریک انتخاب کند. به نظر می رسد احیای همکاری او با موری از بازی های توکیو، جایی که آنها در مرحله یک چهارم نهایی شکست خوردند، هوشمندانه ترین حرکت باشد.

آخرین تورنمنت گرند اسلم سال، یو اس اوپن، برای موری نیز بسیار مهم است، زیرا او سرانجام دوازده سال پیش در نیویورک اولین عنوان اصلی خود را به دست آورد.

در اواسط بازی خود مقابل ماچاک در میامی، احساس می کرد موری در حال تغییر اوضاع است. در عوض، تمام جنبه‌های مثبت سطح و روحیه جنگندگی او فوراً با این مصدومیت غیرمنتظره از بین رفت، و باید دید که آیا او می‌تواند بازنشستگی برنامه‌ریزی شده‌اش را به روشی که امیدوار بود ادامه دهد یا خیر. موری در هفته ها و ماه های آینده باید تصمیمات مهمی در مورد فصل خداحافظی خود بگیرد.