مسابقه ای که در آن سواری بسیار کم است؟ برای مدتی چیزی جز باغهای عدن احساس میشد، چنان هیجانی در آن استادیوم معروف قدیمی وجود داشت، زیرا انگلیس با دفاع اسفناک خود در جام جهانی با یک پیروزی راحت در 93 دویدن مقابل پاکستان خداحافظی کرد.
مسلماً، هر امیدی که پاکستان به امتیاز 287 ران (یا بیشتر) دست یابد که برای صعود به نیمه نهایی از طریق نرخ خالص به آن نیاز داشت، با پرتاب یک سکه از بین رفت. برای هفتمین بار متوالی، جاس باتلر حق انتخاب داشت و هنگامی که حریفان او ابتدا ضربه زدن را انتخاب کردند، دیدند که شانس کم ریزلا با چیزی نزدیک به غیرممکن جایگزین شد.
اما زمانی که نتیجه مشخص شد، جمعیتی 37000 نفری که مشتاق شروع جشن دیوالی بودند، فضای یک مسابقه زنده واقعی را ایجاد کردند – بسیار متفاوت از بازی افتتاحیه انگلیس مقابل نیوزیلند در احمدآباد، زیرا انگلیس با خدایی خود روبرو شد. ساچین تندولکار روی زمین تقریباً خالی کریکت هند راه رفت.
تندولکار جام را در روزی در دست داشت که امیدهای انگلیس برای حفظ آن با شکستی مواجه شد که هرگز واقعاً نتوانستند از آن نجات پیدا کنند. در عوض، آنها شش هفته بعد در آستانه نیمه نهایی به خانه پرواز می کنند، البته با کمی غرور. مردان باتلر می دانند که یک تغییر اساسی در راه است، اما حداقل اطمینان حاصل کرده اند که با شکست هفتم شروع نمی شود.
این با یک لمس از “چه می شد اگر” همراه بود، به ویژه بن استوکس که قرن خود را در مقابل هلند با 76 توپ 84 دنبال کرد، که همراه با هرج و مرج 10 اوور آخر، منجر به 97 ران و 7 ویکت شد، 337 برای نه گل زد اگر استوکس در هنگام ورود به هند، لگن خود را در سالن بدنسازی مصدوم نمی کرد، سه بازی اول را از دست می داد و پس از آن به زمان نیاز داشت تا پاهای خود را پیدا کند، سه برد از 9 و یک رتبه هفتم تایید شده در جدول شاید بهتر بود.
اگر انگلیس، مانند استرالیا و نیوزلند نیمهنهایی، کریکت گرمآپ بیشتری در شرایط آسیایی قبل از فشار بزرگ بازی میکرد، توپبازان آنها میتوانستند زودتر فاصله خود را پیدا کنند. آنها خیلی دیر وارد کمپین شدند که اهمیتی نداشتند و در مه کلکته شلوغ سر تعظیم فرود آوردند و 244 توپ از پاکستان بیرون آمدند و 39 توپ باقی مانده بود.
آنها به ندرت شکار می کردند. دیوید ویلی در آخرین بازی خود در انگلیس قبل از حذف با ارقام سه بر 56 به 100 ویکت ODI رسید. عبدالله شفیق توپ اول را به ثمر رساند و فخار زمان خطرناک با ضربه زدن به یک چیپ در وسط برای ادامه دادن اوضاع از ابتدا شکست را به همراه داشت. عادل رشید به سال 199 رفت، یک جفت زیباروی حبابی که توسط سعود شاخیل و شاداب خان برای تضعیف نظم میانی پاکستان به بازی گرفته شد.
شاید آن موج دیرهنگام صرفاً نتیجه بازی بدون فشار بود. شاید شب قبل در هتل تیم با میک جگر ملاقات کرده بود، مردی که یکی دو چیز در مورد پخش موفقیتها میداند. در آن روز عده ای از انگلستان قدیم حضور داشتند. یک پایه قدرتمند 82 نفره که توسط جانی بیرستو 59 و استوکس در حال باز کردن هدینگلی در سال 2019 بود، شش توپ را برعکس کرد زیرا او و جو روت، 60 ساله از 72، سکو را برای یک تراش دیرهنگام هرج و مرج در برابر دو توپ قدیمی با چرخش معکوس آماده کردند.
روت همچنین اولین ضربه زن انگلیسی بود که 1000 ران در جام جهانی به ثمر رساند، اما مانند کل تور خود، با ریتم مشکل داشت. باتلر که فرم فلت لاین او مشکل دیگری بود، 27 توپ از 18 توپ را شکست. تنها شش مورد او زمانی بود که هاریس رئوف در ترنت بولت 2019 با پشت سر گذاشتن به طناب در لانگ آف تاثیر گذاشت. حداقل زمانی انتقام گرفت که ضربه مستقیم بزرگ او از مرد سوم کوتاه قد به کاپیتان انگلیس پایان داد.
اگر استوکس به گذشته اشاره میکرد و کاملاً مسلط به نظر میرسید تا اینکه شاهین شاه آفریدی با یک بازیکن فوقالعاده که مردش را در 10 انداخته بود، منفجر شد، آنگاه نگاهی اجمالی به آینده از طریق 17 توپ 30 هری بروکس به دست آمد. . گاس اتکینسون دیگری پس از آن بود که ویلی با رگبار آغازین، پوست آرزوی بابر اعظم را گرفت، که در 38 در حال کشیدن به وسط ویکت گرفتار شد تا جان بیشتری از تعقیب و گریز بگیرد.
اتکینسون یک بار دیگر اضافه کرد و هر دو تازه وارد مطمئناً در تیم ODI برای تور کارائیب در دسامبر که نام آن یکشنبه نامگذاری خواهد شد، خواهند بود. اما مکان های زیادی در دسترس خواهد بود. داوید مالان یک کمپین خوب را در 31 سالگی به پایان رساند اما انتظار می رود در 36 سالگی حذف شود. معین علی که 2 تا 60 گرفت و محمد رضوان را پشت سر گذاشت و 36 بازی بولینگ زد، یکی دیگر از مواردی است که به احتمال زیاد پایان 50 اوور خط خود را نشان می دهد.
همکار برومی کریس ووکس ممکن است همین موضوع را تعجب کند. اگر چنین است، یک حرفه ODI خوب حداقل پایان شیرینی داشت زیرا ووکس با بردن محمد وسیم جونیور (16) و رئوف (35) به سی و یکمین ویکت جام جهانی و یان بوتهام، آتش دیرهنگام تیغه های محمد وسیم جونیور را خاموش کرد. رکورد شکسته شد در این مرحله از جمعیت کم شده بود و رقابت و همچنین مبارزات هر دو تیم به پایان رسیده بود.