آ یک چهره تنها در مسیر آبی تیره در زیر آسمان متروک منچستر قدم می زند. ابرها به اندازه کافی ضخیم هستند که این کار را انجام دهند تپش زیبای جنوب و یک جلیقه نخی که در یک نگاه مرطوب است. ماهی تن نیمه قد ورزشگاه اتحاد می تواند در پس زمینه کمین کند. چند نورافکن خسته به تاریکی فشار میآورند، تنها چیزی که خاکستری صحنه را میشکند کفشهای کتانی نارنجی روشن و جورابهای آبی روشن است که توسط دونده تنها پوشیده شده است. “اولین جلسه دو و میدانی سال” سرفصل است. ریچارد هاولی در پسزمینه میخواند: “خودت را دوست داشته باش و هرگز پیر نشو، آنگاه امید را احساس میکنیم… تو بدنت را پشت سر بگذاری.” این یک انتخاب عمدی ملودی است.
در آن سوی دنیا، چهره دیگری – کوتاهتر، تنومندتر، با لباس سفید مایل به کرم – به آرامی از چمن نور خورشید زمین کریکت سیدنی خارج میشود. نشان روی کلاه ایمنی سبزش را بوسید و دستانش را مثل یوغ شانه شیر دوش دراز کرده بود. او از هزاران تماشاگر، از جمله خانواده و دوستانش که در استادیوم به سوی او هجوم آوردند، تشویق شد.
وقتی یک کریکت باز قدیمی دایره را ترک می کند، دیگری در حال آماده شدن برای بازگشت به آن است. دیوید وارنر 37 ساله پس از 15 سال حضور در صدر بین المللی، که طی آن تماشاگران کریکت را نه تنها در کشور خود بلکه در سراسر جهان مجذوب، تقسیم و سرگرم کرد، هفته گذشته به کار آزمایشی خود پایان داد. وارنر اولین بازی آزمایشی خود را در دسامبر 2011 انجام داد. در آن زمان جیمی اندرسون (در حال حاضر 41 ساله) در سومین یا چهارمین کشتی گیر بین المللی سریع خود بود. با گرفتن 24 ویکت و هدایت انگلیس به اولین برد سری Ashes خود در استرالیا در 24 سال… یا پنج هشتم (جاری) “جیمی”.
چند سال تورنمنت پردرآمد فرنچایز Twenty20 در انتظار وارنر است، یک ارتقاء پول نقد به دوران بازنشستگی که روزی در آینده ای نه چندان دور اتفاق خواهد افتاد. برای اندرسون، این در مورد دورهای تنهایی بیشتر در مسیر دویدن است، بدنش را پشت سر بگذارد یا حداقل آن را برای مدتی بیشتر تحت کنترل نگه دارد. بنجامین بیشتر در جلسات داخل خانه که در آن بر روی یک بیخ و بن به همان طرز فکرش منحصر به فرد است، کاسه می زند، بنجامین با استفاده از مولتی ویتامین ها و مدل های موی پسرانه، بدن خود را خوش فرم می کند. برای اندرسون، هند در کمین است. پنج آزمایش فقط در هفت هفته
هند جایی برای یک بالنده با سرعت متوسط نیست، نه واقعاً، به خصوص نه یک فرد 41 ساله. گرما و ماهیت استخوان خردکن زمین ها به اندازه ای است که ترس را در دل سخت ترین بازیکنان نبرد، حتی آنهایی که برای بهره برداری و ناآرام شدن به سرعتی سریع تکیه می کنند، ایجاد کند. و با این حال اندرسون از منطق سرپیچی می کند، لب کلاژن را فر می کند و به هر حال ادامه می دهد. به عنوان مثال، آخرین بازدید او از هند در سال 2021 را در نظر بگیرید، زمانی که درست قبل از تولد 40 سالگی خود، هشت ویکت با میانگین اقتصادی قابل توجه 15.87 گرفت و در سه تستی که بازی کرد، خط را مانند یک گارد غرغرو نگه داشت. اما حتی اندرسون در بدترین شرایطش هم نتوانست مانع شکست سری 3-1 انگلیس شود.
در طول پیروزی سری موفقیت آمیز انگلیس در هند در سال 2012، اندرسون 30 ساله بود و در هر چهار تست زیر نظر کاپیتان آلستر کوک بازی کرد. ستون و میانگین ویکت های او بالاتر بود (12 ویکت در 30.25) اما دریانگر از تمام ترفندهای انباشته شده خود برای ضربه زدن و جدا کردن توپ از روی خاک رس هندی استفاده کرد، و ماهرانه از چرخش گریم سوان و مونتی پانیسار حمایت کرد تا اولین برد سری آزمایشی انگلیس را تضمین کند. در هند از 1984-1985 (یا 28 سال؛ هفت دهم جیمی).
در 13 تست در هند، اندرسون با گرفتن 34 ویکت در 29.32 رکوردی مثال زدنی دارد که تنها سه دوش بیشتر از میانگین کلی 183 تست خود است. با این وجود، او در زیر نوعی ابر که هنوز فلزی نیست، اما به وضوح به شکل کوزه است، راهی شبه قاره می شود.
در طول سریال Ashes تابستان گذشته، اندرسون چهره ای فزاینده را کاهش داد. ملوان حتی تا آنجا پیش رفت که زمینهای انگلیس را «شبیه کریپتونیت» توصیف کرد، در حالی که مارک وود، کریس ووکس و مهمتر از همه، همکار او در ده دهه گذشته با لباس پوشیدن، استوارت براد، از تجارت مراقبت کرد و از استرالیا جلوگیری کرد. گرفتن سری توانست به طور کامل برنده شود. برود سپرده ها را عوض کرد و داستان را به سمت یک خداحافظی مهیج و قابل توجه در بیضی سوق داد، اما اندرسون هرگونه صحبت در مورد بازنشستگی خود را رد کرد و گفت که تصمیم برود برای کناره گیری از آن، او را ترغیب کرده بود که علیرغم یک تابستان هوشیارانه ادامه دهد. بازگشت پنج ویکت در چهار تست و، شاید مهمتر، ناتوانی در انجام هر حرکت معنیداری در طول یک تابستان در همان زمینهای انگلیسی که تقریباً دو دهه به او خدمت کردهاند.
اندرسون وقتی در مورد کلمه R از او پرسیده می شود، برس می کند و به وضوح، مثل همیشه، هر کاری که می تواند انجام می دهد تا دوباره در خط حمله انگلیس ظاهر شود. او همچنین گفته است که میخواهد خودش تصمیم بگیرد که چه زمانی برای رفتن مناسب است، و بسیاری میگویند که او حداقل آن را به دست آورده است. اما ورزش واقعاً اینطور کار نمی کند. اصول اصلی آن خودانگیختگی و غیرقابل پیش بینی بودن است. اگر فکر میکنید که چیزی به شما مدیون است، خطر سوختگی دارید، حتی اگر مانند اندرسون تقریباً هر آنچه را که دارید به آن داده باشید.
اندرسون در تمایل خود برای ادامه بازی کریکت تست، علیرغم عمر طولانی و خدمات بی نظیرش، خود را در اختیار انتخاب کنندگان گذاشته است زیرا هند با یک سری تست دردناک روبرو می شود. برود و وارنر اخیراً روز خود را در آفتاب سپری کردند، کوک و بسیاری دیگر در پیش رو. اندرسون فعلاً راهپیمایی میکند، بدنش را پشت سر میگذارد، اما دوباره به جلو حرکت میکند و سرش در برابر ابرهای جمعشده خم شده است.