آپس از تابستان شدید خاکستر که با غر زدن گردشگران در مورد کمبود نوشیدنی های پس از سریال در Oval به پایان رسید، شاید بهترین چیز این باشد که انگلیس و استرالیا دوباره در روز شنبه در ایالت خشک گجرات ملاقات کنند.
اما در حالی که این دیدار با دو برد به پایان رسید، فاصله زیادی در جام جهانی وجود دارد. استرالیای سوم می تواند با پیروزی در استادیوم عظیم نارندرا مودی به جایگاهی در نیمه نهایی نزدیک تر شود، در حالی که انگلیس رده پایین تنها می تواند برای کسب سهمیه قهرمانی قهرمانان و افتخار در بازی های باقی مانده خود بجنگد.
اگرچه میترینگ های پس از Ashes به ما یادآوری می کنند که این رقابت همیشه چیزی بیشتر از امتیازات است. بن استوکس آن را با هند و پاکستان یک روز قبل از درگیری مقایسه کرد و در حالی که با توجه به تفاوت های آشکار در تنش های ژئوپلیتیکی بسیار دور از ذهن به نظر می رسید، مطمئناً هیچ رابطه عشقی بین این دو کشور ورزشی وجود ندارد.
و علیرغم تغییرات دیکته شده توسط فرمت 50 اور، هنوز تعداد زیادی جنگنده تابستانی برای تماشا وجود دارد. با این حال، یکی از غایبان قابل توجه، الکس کری است، زیرا مردی که در کانون بحث داغ ترین حادثه – سقوط جانی بیرستو در لردز – جای ODI خود را به جاش اینگلیس، استرالیایی متولد یورکشایر از دست داد.
شاید تنشی که از آن به بعد در خاطرات و نقل قول های مختلف پخش شده است، بیرستو را زنده کند، یا به طور کلی، انگلیس را از کسالتش بیدار کند. تا کنون، چیز دیگری کار نکرده است و هیچ کس در کمپ تشخیصی ندارد. استوکس اخیراً با راز بزرگ مدافع عنوان قهرمانی گیج شده است، راز بزرگی که از یک چاپاتی در هند هم ساده تر از آن بود.
استوکس که جایگزین کاپیتان جاس باتلر به عنوان سخنران پیش از بازی شد، گفت: “من فکر می کنم مشکل این است که ما بازی های مزخرفی انجام دادیم.” “تمام کاری که ما انجام دادیم این بود که به روشی که میدانیم به حریف فشار بیاوریم یا سعی کردیم به روشی متفاوت فشار را کم کنیم که میدانیم قبلاً انجام دادهایم و با موفقیت انجام دادهایم، اینطور نیست.” .
“اگر می دانستیم چه مشکلی پیش آمده است، می توانستیم آن را برطرف کنیم. اما متاسفانه ما این کار را نمی کنیم. این فقط یکی از آن مسابقاتی بود که در آن فقط یک فاجعه بود.”
اگرچه این یکی از قوانین طلایی ریچی بنود را نقض می کند – رویدادهای یک زمین ورزشی، او همیشه تاکید می کرد، به ندرت مستحق چنین برچسب هایی است – اکثر آنها با این نظر موافق هستند. به غیر از تنها برد خود در برابر بنگلادش، انگلیس نتوانسته است 100 اور کریکت ODI را متقاعد کند. حتی زمانی که آنها آخر هفته گذشته در لاکنو مقابل هند 50 بازی کردند، جمعیت ضربهزننده مانند گچ تختههای قدیمی در برابر یک حمله وحشیانه متلاشی شدند.
آنها سرعت کروز قدیمی خود را از شش روی شش از دست داده اند، و آتش بازی های اواخر نیز در این سمت از Bonfire Night به طور قابل توجهی غایب بودند. در واقع، یک تیم یک بار ویرانگر فقط 27 بار در این مسابقات طناب را پاک کرده است – فقط هلند شش گل کمتری به ثمر رسانده است. در همین حال، یک حمله بولینگ که قبلاً با دویدن روی تخته یا با اطمینان از دستیابی به یک کل انجام می شد، کمترین تعداد ویکت ها را با 36 دارد.
در مقابل، به نظر میرسد استرالیا چیزی را یافته است که کار میکند و با انتظارات کمی به خانه بازگشته و در ابتدا آنها را برآورده کرده است. ترکیب ضربهای با سه امتیاز بالای 350 متوالی شروع شده است که آخرین آن با بازگشت تراویس هد بود. جای تعجب نیست که پت کامینز در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی خود شخصاً با توپ بازی می کرد تا این اندازه لبخند زد.
کامینز در پاسخ به این سوال که آیا کشش خاکستر باقی مانده است یا خیر، گفت: “این یک بازی جدید و یک تورنمنت جدید است.” اما من همیشه فکر می کنم سطح سالم رقابت خوب است، به خصوص در گروه بازی ما. ما یک گروه کاملاً آرام و آرام هستیم و گاهی اوقات وقتی کمی هیجانزدهتر هستیم، واقعاً فکر نمیکنم که این موضوع مهمی باشد.»
امیدهای ناامید انگلیس به نیمه نهایی – که هنوز از نظر ریاضی تایید نشده است، که چیزی شبیه به ساختار تورنمنت است – در هر صورت شیرین خواهد بود، حتی اگر چالش هایی در این هفته مطرح شده باشد. تیم استرالیا به 13 بازیکن در دسترس کاهش یافته است، گلن ماکسول با ضربه مغزی در پی حادثه اخیر گلف و میچ مارش برای رسیدگی به یک موضوع خانوادگی به خانه پرواز کرده است.
No Maxwell همچنین آدام زامپا را به عنوان تنها اسپینر استرالیا ترک می کند، نقطه روشن کوچکی برای تیم انگلیسی که می تواند معین علی را با هری بروک عوض کند و همچنان گزینه های بولینگ کندتری نسبت به حریفان خود دارد. نتیجه هر چه که باشد، و حتی بدون کوزه روی خط، می توانیم با اطمینان بگوییم که بعد از این دیگر آبجو به اشتراک گذاشته نخواهد شد.