“یک رهبر متولد شده”: چگونه اقتدار آرام جاس باتلر او را کاپیتان انگلیس کرد | جاس باتلر

آ کمی بیش از دو دهه از اولین مربی آکادمی سامرست می گذرد که با دیدن جوس باتلر 12 ساله در حال عمل، بلافاصله پیش بینی کرد: “این پسر قرار است برای انگلیس بازی کند.” تعجب می کند که او تبدیل به یکی از بزرگان توپ سفید شده است. اما یکی از کاپیتان های بزرگ با توپ سفید؟ این یک داستان دیگر است.

اولین جام جهانی باتلر در نیوزیلند در سال 2010 برگزار شد، زمانی که او بخشی از تیم زیر 19 سال انگلیس بود که در آن برخی از رهبران بزرگ نسل خود حضور داشتند: کاپیتان های فعلی توپ های سفید و قرمز این کشور، باتلر و بن استوکس، این تیم را تقویت کردند. مرتبه متوسط؛ جو روت، کاپیتان 64 تست، ترکیب ضربه زدن را باز کرد. جیمز وینس که در سن 23 سالگی جوانترین کاپیتان همپشایر پس از جنگ شد، سوم شد.

اما هیچ کدام کاپیتان این تیم نبودند. عظیم رفیق که این کار را انجام داد، می‌گوید: «این یک گفتگوی جالب در مورد رهبری و کاپیتانی در کریکت رده سنی است. رفیق در سال 2006 با باتلر ملاقات کرد، زمانی که هر دو در فستیوال بانبری، مسابقات سالانه برترین بازیکنان زیر 15 سال کشور، بازی می کردند.

“لحظه ای که او را ملاقات کردم برایم واضح بود که جوس همه چیزهایی را در مورد او دارد که شما می خواهید در یک رهبر بخواهید، اما جوس فردی ساکت است و در کریکت رده سنی اغلب می تواند پر سر و صداترین فردی باشد که در نهایت یکی از افرادی است که در رده سنی قرار دارند. پایان کاپیتان خواهد بود.” او می گوید.

او مغز کریکت فوق‌العاده‌ای دارد، نحوه خواندن بازی‌ها و بولرها، اما او مردی کم حرف است.» من نمی‌دانم او در این تیم انگلیس چگونه است، اما به نظر نمی‌رسد. اگر خیلی تغییر کرده بود دلیلی وجود ندارد که او کاپیتان گروه سنی بیشتر نباشد، او فقط بلندترین صدای اتاق نیست. این هرگز اتفاق افتاده است.”

باتلر می گوید که “احتمالاً ذاتاً بسیار درونگرا است.” او سال گذشته گفت: «در مدرسه، پسرها با صدای بلندتر، خونسردتر هستند، یا بیشترین دوستان را دارند، یا به نظر می‌رسد محبوب‌ترین هستند. شما مدرسه را ترک می کنید و متوجه می شوید که چه مزخرفی است. برخی از بهترین رهبرانی که من برای آنها بازی کرده‌ام، بسیار الهام‌بخش هستند، حتی اگر صدادار نباشند.»

با بزرگ شدن او به کاپیتان، مشخص شد که باتلر در شرم آورترین لحظات بیشتر مایل به صحبت است. سال گذشته او به استوکس از فراخوان الکس هیلز اطلاع داد که استوکس پس از درگیری هر دو در خارج از یک کلوپ شبانه بریستول در سال 2017 با او درگیر شده بود. او این خبر را به جیسون روی داد که از تیم Twenty20 کنار گذاشته شده است – “یک تماس واقعا دشوار” که باعث نشد وقتی کسی مجبور شد دوباره این کار را در ماه گذشته انجام دهد، تلفن را بردارید.

وقتی سال گذشته انگلیس در مسیر قهرمانی در جام جهانی T20 مقابل ایرلند شکست خورد، باتلر چیزی را ارائه کرد که معین علی آن را “کوچکی مزخرف” توصیف کرد که “گامی بزرگ به جلو برای او و کاپیتانیش” بود.

جاناتان تروت در 16 بازی یک روزه بین المللی، از جمله اولین بازی کاپیتان مقابل پاکستان در سال 2012، در کنار باتلر بازی کرد و بعداً به عنوان مربی تیم ملی انگلیس با او کار کرد. او می‌گوید: «رهبرانی متولد می‌شوند، و سپس افرادی هستند که به رهبران و کاپیتان‌ها تبدیل می‌شوند. “فکر نمی کنم تا به حال کسی را ندیده باشم و بگویم “اوه، آنها قرار است کاپیتان شوند.” من با گریم اسمیت (آفریقای جنوبی) در زیر 19 سال بازی کردم، او برای من کاپیتان به نظر نمی رسید و او موفق ترین کاپیتان در کریکت تست شد.

زمانی که کریکت Lions را با Eoin Morgan بازی کردم، هرگز تصور نمی کردم که او بتواند انگلیس را به جام جهانی برساند. اما همه آنها به رهبران بزرگ تبدیل شدند. جوس آمد و فوق العاده با استعداد بود، به طرز آزاردهنده ای در همه چیز خوب بود، اما بسیار ساکت بود، بسیار متواضع. اما این خصلت کوچک نیز در او وجود دارد که در آن یک پست یا سختگیری به منصه ظهور می رسد، یک بی رحمی. او می تواند به سطح دیگری یا تجهیزات متفاوتی که افراد زیادی ندارند حرکت کند.

بازیکنان بزرگ اغلب بدون توجه به مهارت های رهبری شان، کاپیتانی را به آنها تحمیل می کنند. عظمت باتلر برای سال‌های متمادی مشخص بوده است، اما تا سال 2021 طول کشید تا یک تیم کاپیتانی خود را به طور موقت به او واگذار کند: منچستر اورجینال در فصل اول صد.

وارن هگ، دروازه بان اسبق انگلیس که اکنون مدیر عملیات کریکت لنکاوی و اورجینال است، می گوید: «اگر به صحبت های تیم او گوش دهید، مردم وقتی صحبت می کند گوش می دهند. حساب شده است، موضوع واقعی است، پرشور است، و شما قطعاً این احساس را دارید که، یکی، او دقیقاً می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند، و دوم، او کلمات را صرفاً برای گفتن آنها هدر نمی دهد.

من او را به خوبی می شناسم و چیزی که دیده ام کسی است که دقیقاً می داند بازی درباره چیست، یک خواننده عالی موقعیت ها، یک خواننده عالی زمین ها و افراد دیگر. من تعداد انگشت شماری از بازیکنان را دیده ام که می توانند موقعیت، وضعیت ویکت و حریفان آن را تشخیص دهند و بر اساس آن بازی کنند. من می توانم آنها را روی یک دست بشمارم. او یکی از آنهاست.”

در کینگز کالج، تاونتون، مدرسه باتلر در سن 14 سالگی با بورسیه ورزشی به آن ملحق شد، شگفتی این بود که او به عنوان کاپیتان کشورش ادامه داد، بلکه این بود که مدت زیادی طول کشید. دنیس بریکول، بول‌باز سابق نورث همپتون‌شایر و سامرست که او را در آنجا مربیگری می‌کرد، می‌گوید: «وقتی او را تماشا می‌کردید و می‌دیدید که چگونه خودش را حمل می‌کند، می‌دانستید که او قرار است در سطح بالایی کاپیتان شود. Breakwell حتی روی آن با یک شرط‌بندی محلی شرط‌بندی کرده بود (اگرچه او تا حدودی جاه‌طلب بود و شرط می‌بندد که انگلیس را نه تنها در یک، بلکه در همه قالب‌ها رهبری خواهد کرد، بنابراین هرگز موفق به کسب درآمد نشد).

فیل لوئیس، مدیر ورزشی مدرسه، که زمانی که باتلر 15 ساله بود وارد مدرسه شد، می گوید: «برای ما، او یک رهبر طبیعی بود. او کسی بود که نه تنها در چت های تیمی خیلی خوب صحبت می کرد، بلکه آنقدر متین بود که از همان ابتدا رهبری می کرد.» در جبهه و همیشه این رهبری را در درون خود داشت.

“چیزی که می‌خواهم بگویم این است که جوس در جوانی با اعتماد به نفس‌ترین پسر نبود. وقتی احساس راحتی می کرد، در محیطی که همه را می شناخت، واقعاً از پوسته اش بیرون می آمد، اما از آنجایی که مردم را نمی شناخت، مدتی طول کشید تا گرم شود. شاید به‌عنوان یک بازیکن بین‌المللی، مدتی طول کشید تا او همه را بشناسد و به اتفاقاتی که در اطرافش می‌افتد اعتماد داشته باشد – و وقتی این را داشته باشد، فوق‌العاده است.”