با پیروزی بی رحمانه و کارآمد 2-0 مقابل فنلاند عصر جمعه در مالاگا، استرالیا برای دومین سال متوالی به راحتی به فینال دیویس کاپ رسید.
در بازی افتتاحیه، الکسی پوپیرین اولین پیروزی زنده خود در دیویس کاپ را به ثمر رساند و در یک ست ابتدایی بسیار پرتنش اعصاب خود را حفظ کرد و سپس اوتو ویرتانن را 7-6 (5) 6-2 شکست داد. سپس الکس دی میناور با نمایشی عالی به پایان رسید و امیل روسووووری را با نتایج 6-4 و 6-3 شکست داد و استرالیا را به فینال بازگرداند.
لیتون هویت، کاپیتان دیویس کاپ استرالیا، گفت: “هیچ چیز را نمی توان در جام دیویس بدیهی دانست.” “فرمت مهم نیست. بنابراین می دانستیم که رسیدن به اینجا در هر بازی بسیار دشوار خواهد بود. شما همچنین فقط یک روز فرصت دارید تا برای حریفان بعدی خود آماده شوید، که آسان نیست.
همانند بازی افتتاحیه فنلاند، جامعه بزرگ مهاجر فنلاند در این منطقه اطمینان حاصل کردند که حضور آنها در ورزشگاه خوزه ماریا مارتین کارپنا احساس می شود، زیرا آنها غرفه ها را به تعداد هزاران نفر پر کرده و تا پایان شعار می دهند. انرژی آنها به ویژه در برابر پوپیرین مؤثر بود زیرا او در تلاش برای کنترل اعصاب خود در ست ابتدایی بود. با این حال، زمانی که مهم بود، استرالیایی اولین سرویس قدرتمند خود را پیدا کرد، ویرتانن را با سلاح‌های بزرگ‌ترش مغلوب کرد و پیروزی موفقیت‌آمیز را تحت فشار شدید تضمین کرد.
پوپیرین گفت: «این اعصابی است که قبلاً در زندگی ام تجربه نکرده بودم، اعصاب اولین قرعه کشی، اولین بازی دیویس کاپ، پیروزی در اولین بازی زنده من در یک دیویس کاپ». من فقط باید خونسردی را حفظ می کردم و واقعاً روی سرویس هایم تمرکز می کردم و سعی می کردم از فرصت هایی که می آیند استفاده کنم.”
حضور فنلاند در نیمه نهایی به خودی خود یک شوک بود، اما شگفتی بزرگتر این بود که این تیم بدون بازیکن شماره 1 خود، Ruusuvuori، مدافع عنوان قهرمانی کانادا را شکست داد، که به دلیل مصدومیت از ناحیه شانه از میادین دور بود. با این حال، واضح بود که پیروزی در برابر استرالیا بدون تنها 150 بازیکن برتر انفرادی آنها تقریبا غیرممکن خواهد بود. شانه Ruusuvuori به اندازه کافی بهبود یافته بود تا او بتواند در مسابقات شرکت کند، اما او قادر به خدمت با تمام قدرت نبود.
در طول 95 دقیقه، De Minaur مربی Ruusuvuori در زمین با عمق، دفاع و تمایلش به پذیرش توپ های کوتاه و کنترل نقطه از خط پایه بود. در نهایت، ثبات دی میناور این دو را از هم جدا کرد و این استرالیایی با هدایت تیمش به فینال دیگری، بهترین سال زندگی حرفه‌ای خود را ادامه داد.
دی میناور گفت: «حداقل برای من، این بازی کمی آرامش بخش بود. همانطور که لیتون گفت، یک بار دیگر تلاش تیمی شدید و شدید. الکسی پس از سه تا چهار سال بازی نکردن برای استرالیا از زمین بیرون آمد، او برای بازی در نیمه نهایی مقابل بازیکنی که در رتبه 170 قرار دارد اما مانند 50 بازیکن برتر بازی می کند و یکی از آنها به پیروزی بزرگ و بزرگی دست یافته است، بیرون آمد.
بعد از تبلیغات خبرنامه
پس از باخت به کانادا در فینال سال گذشته، استرالیا به دنبال این است که این بار مقابل ایتالیا یا صربستان یک امتیاز بهتر به دست آورد.
هویت گفت: “فقط واقعاً به بچه ها و تلاش آنها افتخار می کنم.” مهم نیست که یکشنبه با چه کسی بازی کنیم، این یک کار جهنمی خواهد بود، اما یک بار دیگر می‌خواهیم بیرون برویم و مطلقاً همه چیزهایی را که در زمین داریم ترک کنیم.»
