اولی واتکینز پیروزی خشمگین استون ویلا در برنتفورد را رقم زد لیگ برتر

پس از شکست منچسترسیتی و آرسنال برای باز کردن رقابت قهرمانی لیگ برتر، آیا استون ویلا می تواند به چالش خود برسد؟ وقتی تیم توماس فرانک در ابتدا اعتماد ویلا را در حمله کاهش داد و از طریق کین لوئیس پاتر گلزنی کرد، به نظر می رسید که برنتفورد به رویاهای خود پایان داد. اما بعد از آن که بن می با کارت قرمز آنها را به 10 نفر رساند، نتوانستند در مقابل پیشرفت های ویلا مقاومت کنند.

استون ویلا اولین برد خود را در برنتفورد از فوریه 1953 جشن گرفت، همان هفته ای که دیزنی انیمیشن کامل اصلی پیتر پن را منتشر کرد. ۷۰ سال بعد، اولین چالش قهرمانی ویلا در قرن بیست و یکم، علیرغم اینکه یک بازی پر از تکل های زیر سن قانونی و پرخاشگری است، از جمله در جشن های برنده اولی واتکینز، چیزی جز یک افسانه است. این بازی با درگیری به پایان رسید که بوباکار کامارا پس از اینکه امی مارتینز با نیل ماوپی به زمین رفت و هر دو تیم روی هم جمع شدند، اخراج شد.

برنتفورد دچار مصدومیت شده است و غیبت برایان امبومو تا بعد از جام ملت های آفریقا یک مشکل خاص است، اگرچه بزرگترین نقطه قوت فرانک به عنوان مربی توانایی او در پاسخ به ناکامی ها است. او به خصوص از این کار لذت می‌برد و باشگاه‌هایی را که اهداف بلندتری در سر دارند شکست می‌دهد، اما چیزی که شبیه کودتا به نظر می‌رسید تبدیل به پنجمین شکست در شش فصل شد. تا قبل از اخراج می، نشانه‌هایی در G-Tech نشان می‌داد که ویلا، علی‌رغم همه پیشرفت‌هایش در این فصل، ممکن است از لحاظ عمقی قدرت نداشته باشد.

لئون بیلی که مقابل سیتی و آرسنال فوق‌العاده بود و در نهایت کلید پیروزی بود، فقط روی نیمکت آماده بود، در حالی که دو بازیکن قدیمی، داگلاس لوئیز و لوکاس دیگن، هر کدام یک بازی محروم شدند. از شروع بازی، برنتفورد که در مورد پرسینگ خود کوتاهی نکرد، به یک سوم نهایی خود محدود شد در حالی که ویا به شدت فشار می آورد. این فضا را برای برنتفورد برای ضدحمله باز کرد و واکنش درخشان مارتینز در مقابل میکل دامسگارد انجام شد تا زنبورها از برتری زودهنگام جلوگیری کنند. برنتفورد نیز پنالتی مناسبی داشت، اما زمانی که جان مک‌گین به نظر می‌رسید که می‌ را به زمین می‌کوبد، در اقدامی محبت‌آمیز گلاسوژی که صحنه‌های زشتی را که بعداً دنبال می‌شود، پیش‌بینی می‌کرد، این پنالتی رد شد.

خط بالای ویلا یک پاس طولانی و جست‌وجو را دعوت می‌کند که Yoane Wissa از کنار Ezri Konsa گذشت و تنها با یک لمس سنگین آن را از دست داد. به نظر می‌رسید که این ویا را مردد کرده است، اگرچه متی کش وقتی فضایی را در پست دوردست پیدا کرد تا به آن نفوذ کند نزدیک شد. واتکینز در مقابل کارفرمایان سابق خود که توسط مردم محلی هو شده بودند، با دفاعی که توسط می تنظیم شده بود، نسبتاً ساکت ماند تا اینکه مورب کونسا به او اجازه داد تا توپ را به سمت جیکوب رمزی تکان دهد. سرعت ورود او به این معنی بود که هافبک نمی تواند سرعت خود را کاهش دهد تا با آرامش تمام شود.

هر دو تیم سعی کردند با توجه به مدرنیته لیگ برتر، یکدیگر را وسوسه کنند که فضا و در نتیجه فرصت‌ها را واگذار کنند، اگرچه این برنتفورد بود که در تعداد بیشتری در عمق بیشتری قرار گرفت. در سکوها، ایوان تونی بدون شک به این فکر می کرد که از دفاع ویلا که فضای زیادی برای مانور به او می داد چه می تواند بسازد. در خارج از خانه، اشتباهات ویلا بسیار گرانتر از قلعه ویلا پارک بود.

درست قبل از پایان نیمه، لوئیس پاتر از آرامشی که چنین ارزش های ریسک پذیری می تواند به همراه داشته باشد، نهایت استفاده را برد. توپ از مدارهای کامارا، واتکینز و الکس مورنو در حال لرزیدن پرتاب شد، قبل از اینکه بازیکن سابق هال منتظر کرنر سامان قدوس برای رسیدن به او باشد تا اولین گل خود در لیگ برتر را به ثمر برساند.

ویا نیمه دوم را با شکست دادن دروازه به دفاع ضعیف برنتفورد آغاز کرد، امری مشکی پوش که روی خط تماس می پیچید. و با این حال ویسا بهترین موقعیت را در 20 دقیقه ابتدایی نیمه داشت و مارتینز را مجبور به دفع خوب دیگری کرد. این قبل از لحظه ای بود که بازی را به نفع ویلا تبدیل کرد. فرانک که به تازگی دو تعویض انجام داده بود، پس از دریافت کارت قرمز می از طریق VAR، مجبور شد دفاع خود را دوباره کار کند. تکل بلند او روی بیلی تازه وارد یک خطای تاکتیکی برای جلوگیری از فرار مهاجم و عبور از بالای توپ بود که توپ را به ساق پای جامائیکایی کوبید.

هنگامی که Maupay، یکی دیگر از خریدهای جدید، توسط Konsa خنثی شد، عصبانیت فرانک حتی ارغوانی‌تر شد، و با این حال، نه داور داور دیوید کوت و نه کریگ پاوسون VAR چالش را شایسته مجازات ندانستند.

این بیلی بود که ویا را به بازی بازگرداند، توپ خرد شده او مورنو را در تیرک عقب پیدا کرد تا او سرش را تکان دهد زیرا تنش ها روی خط تماس شروع شد و فرانک از اقدامات آستین مک فی، مربی ایستگاهی ویلا عصبانی شد. اینکه یک کرنر بعدی بود که گل پیروزی را به ویا داد، فقط بر هیجان افزوده است. این بار رمزی توپ را گرفت و پاشنه عقب کامارا به واتکینز برخورد کرد، او با سر تکان داد و در مقابل هوادارانی که خوشحال بودند مهاجم سابق خود را قبل از درگیری روی خط دروازه به پادگان می‌کشیدند، تشویق می‌کردند. رویای ویا با وجود اینکه حالش بد است، همچنان ادامه دارد.