اکنون مشخص است که آمادگی انگلیس برای این مسابقات ناکافی بوده است. ممکن است پاسخ دهید که بسیار شبیه آفریقای جنوبی بود که تنها با یک باخت در رده دوم جدول قرار دارد: هر دو تیم دقیقاً 16 ODI را در سال قبل از شروع جام جهانی برنامه ریزی کرده بودند و هیچ کدام در پنج یا شش ماه منتهی به سپتامبر. هنگامی که آنها یک سری خانگی مقابل حریفان آنتی‌پودیان بازی کردند، به بازیکنان تیم اول خود استراحت کوتاهی دادند و سپس به هند سفر کردند.
تفاوت این است که هشت آفریقای جنوبی ده یا بیشتر از این ODI ها را بازی کردند و فقط چهار انگلیسی که دو نفر از آنها در اینجا در حاشیه بودند. اکثریت تیم آنها اغلب با هم بازی کرده اند و پیچیدگی ها و ویژگی های خاص هم تیمی های خود و این قالب را می دانند. در همین حال، برخی از بازیکنانی که انگلیس امیدوار بود به آنها تکیه کند – جانی بیرستو، جو روت، مارک وود، بن استوکس و لیام لیوینگستون – بیش از یک سال بود که در اولین بازی لیگ قهرمانان اروپا حضور داشتند، یک بازی 50 اور انجام نداده بودند. سری سپتامبر در برابر نیوزلند ظاهر شد (و گاس اتکینسون تا کنون تنها دو بازی کرده بود). فرض بر این بود که آنها به اندازه کافی باتجربه بودند که فوراً روی دنده بپرند و در آنجا بمانند، اما فرضیات انگلیس ثابت شد که چندان قابل اعتماد نیستند.
سپس در حالی که تیم انگلیس قبل از مسابقات نفسی کشید، استرالیا یک سری سه بازی را در هند انجام داد و بیشتر تیم نیوزیلند در بنگلادش بودند. قبل از یک رویداد بزرگ – و این به طرز توهین آمیزی بدیهی به نظر می رسد – زمان با پاهایتان بر روی زمین مهمتر از زمانی است که پاهایتان را بالا نگه دارید.
هند یک طرح اولیه برای آمادگی ایده آل ارائه می دهد: 30 ODI در 12 ماه قبل از جام جهانی، 9 مورد در سه هفته در سپتامبر، به این معنی که در شروع کمپین، ریتم کریکت مسابقات غالب بود – بازی، حرکت، تمرین، بازی – در شیار کامل، با مزیت افزوده استفاده از جام ملت های آسیا به عنوان یک نسخه کم اهمیت از رویداد آینده. برخی از بازیکنان انگلیس آنقدر تعهدات دیگر دارند که چنین برنامه‌ریزی تقریباً غیرممکن است، اما اگر واقعاً می‌خواهید در مسابقات قهرمان شوید، ترکیب ایده‌آل شاید مهمتر از ترکیب تیم ایده‌آل باشد.
متیو مات در این برنامه حرفی برای گفتن نخواهد داشت، اما سمت مربیگری به ناچار موضوع بحث خواهد بود. در آستانه بازی انگلیس مقابل هند، ائوین مورگان که در فاصله زمانی کوتاهی بین مربی استرالیایی و بازنشستگی مورگان از کریکت در ماه بعد با مات کار کرده بود و همچنان به جاس باتلر و چند نفر از اعضای تیم نزدیک بود، این تقصیر را در او عنوان کرد. جهت .
مورگان گفت: «یک خط فرماندهی در فرآیند تصمیم‌گیری وجود دارد که شکست خورده است. وقتی نوبت به تصمیمات زیرساختی یا ساختاری می رسد، باید رهبری را زیر سوال ببرید. این یک چالش برای راب کی است و من می گویم چالش بزرگتری برای متیو مات. این جام جهانی و احتمالاً جام جهانی بعدی در هند غربی و آمریکا در سال 2024 بزرگترین چالش او خواهد بود زیرا او بخشی از تیم است، او اکنون آن را از درون می داند و مدیریت مردمش به دلیل این انتظارات بالا مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. دور.”
کلمه واقعاً جالب اینجا «احتمالاً» است، یک ابراز تردید به ظاهر بی‌ضرر اما عمیق، زیرا تنها یک دلیل وجود دارد که چرا جام جهانی T20 سال آینده برای موت چالشی نخواهد بود و آن این است که او دیگر در کار ECB نباشد. رکورد موت در تیم زنان استرالیا فوق‌العاده بود، او با قهرمانی انگلستان در جام جهانی T20 در سال گذشته، اعتبارات مهمی را به دست آورد، و تنها در نگاه قبلی، تصمیم او برای تغییر تقریباً هیچ چیز در زمانی که هدایت یک تیم برنده در ماه مه گذشته را بر عهده گرفت، اشتباه به نظر می‌رسد. اما همکاری پلیس خوب و پلیس خوب او با جاس باتلر در بهترین حالت نسبتاً الهام‌بخش به نظر می‌رسد، و هنگامی که توسط نمایش‌های ناامیدکننده انگلیس در هند آزمایش می‌شود، او هیچ پاسخی ندارد. او سزاوار زمان بیشتری است، اما اگر بتواند تیمی برنده بسازد و فقط آن را به ارث نبرد، زمان نشان دادن آن فرا رسیده است.
سه مرحله برای بازسازی World T20:
1) از ساخت بهترین استفاده را ببریدبالا
برای تغییر برنامه انگلیسی خیلی دیر است، برنامه ای که به طرز تکان دهنده ای شبیه برنامه ای است که امسال بسیار ضعیف عمل کرده است. انتظار می رفت تعداد کمی از اعضای این تیم در ماه دسامبر به هند غربی سفر کنند – با این حال عملکرد آنها در هند به این معنی است که آنها در ماه نوامبر یک استراحت غیرمنتظره خواهند داشت، به طوری که ممکن است تغییر کند – پس از آن تیم سفیدها به مدت پنج ماه منحل خواهد شد. آنها برای چهار بازی T20 مقابل پاکستان در ماه مه دوباره گرد هم می آیند که آخرین آن پنج روز مانده به شروع جام جهانی T20 خواهد بود و دور هم جمع شدن آنها با حضور در لیگ برتر هند غیرممکن خواهد بود. استفاده حداکثری از یک چیدمان بد به معنای تغییر معیارهای انتخاب و مهمتر کردن زمان حال از گذشته است.
بعد از تبلیغات خبرنامه
2) کارکنان مناسب را انتخاب کنید
دفاع جاس باتلر از کریس ووکس زمانی که بولر این جام جهانی را خیلی ضعیف شروع کرد گویا بود. باتلر گفت: “او در مدت زمان طولانی بسیار خوب عمل کرده است، و آنها افرادی هستند که شما در تیم خود می خواهید و به حمایت از آنها ادامه می دهید.” کسانی که در تیم خود حضور دارند کسانی هستند که هنگام بازی مقابل آنها در فرم هستند. بنابراین، هرکسی که در مسابقات T20 زمستان امسال بدرخشد، خواه بیگ باش استرالیا، SA20 آفریقای جنوبی، PSL پاکستان یا IPL باشد، باید در رقابت برای کسب مقام در جام جهانی باشد و هرکسی که این کار را نمی کند باید بیرون باشد. و اگر، همانطور که به نظر می رسد، این گروه از مربیان نتوانند بهترین استفاده را از بازیکنان خود ببرند، آنها نیز به تجدید نظر نیاز دارند – این امکان با چند انتصاب هوشمندانه وجود دارد، حتی اگر موت همچنان سرپرست باشد.
3) توجه کنید آینده
تیم انگلیس خیلی پیر است و بازیکنان به موقعیت های خود بیش از حد مطمئن بودند. بازیکنان فعلی آنقدر مورد توجه قرار گرفته اند که مکان هایی در تیم ملی برای خارجی ها تقریباً دست نیافتنی به نظر می رسد، اما این یک تیم کریکت است و نه یک باشگاه خصوصی. متأسفانه، بانک مرکزی اروپا قراردادهای چند ساله سخاوتمندانه ای را در زمانی که نیاز به تجدید قوا دارند، منعقد کرده است، اما انتخاب باید آنها را نادیده بگیرد: بازیکنان باید بر اساس عملکرد فعلی انتخاب شوند، و اگر تحت یک قرارداد مرکزی نیستند، باید انتخاب شوند. برای تعهد آنها بیش از هزینه های متوسط بازی پاداش داده می شود. مهمتر از همه، کسانی که بازی می کنند در حالی که پخش کننده های چند فرمت در جای دیگری هستند، باید احساس کنند که چیزی بیش از یک مکان نگهدار هستند. مهمتر از همه، این تیم به چهره های تازه، انرژی تازه و رقابت واقعاً باز برای مکان ها نیاز دارد.
