آهمانطور که مشخص شد، درام حیاتی در اوایل گروه C رخ داد. همه چیز می‌توانست بسیار متفاوت باشد اگر نیمه رادرادای فیجی توپ پرتاب را به طور تمیز در بال و در حالی که ساعت در بوردو پایین می‌آمد تقریباً یک ماه پیش می‌گرفت.
یک عملکرد دفاعی غول‌پیکر – 253 تکل – در نهایت به ولز کمک کرد تا از خط پایان عبور کند و امتیاز برتر را به دست آورد.
تیم وارن گاتلند پس از دیدن یک پرتغال پویا و سپس شکست دادن والابی ها به شکل رکوردشکنی، تنها به یک امتیاز در برابر گرجستان در نانت در روز شنبه نیاز دارد تا در گروه خود قرار گیرد، در حالی که قرعه یک چهارم نهایی مقابل آرژانتین یا ژاپن در پیش است.
در مقایسه با بازی بالقوه اعصاب خردکن Pool B که در پاریس در انتظار ایرلند و اسکاتلند است، همه چیز کاملاً آرام به نظر می رسد. سخت کوشی ساده همیشه شعار گاتلند بوده است، از اولین قرار ملاقاتش در سال 2007، و ولز این حق را به دست آورده است که با خلق و خوی نسبتاً آرام استخر را تکمیل کند. با این حال، این بدان معنا نیست که آنها گرجستان را ساده نخواهند گرفت، زیرا خاطره شکست تحقیرآمیز سال گذشته برابر کاردیف باقی مانده است.
مایک فورشاو، مربی خط دفاعی روز جمعه گفت: “ما روی بازی کردن با یک تیم واقعاً سخت متمرکز شده ایم.” من از گرجستان انتظار بدنی دارم. آنها همیشه به داشتن یک پک واقعا خوب معروف بوده اند و پشتوانه های واقعا خطرناکی دارند. آنها تیمی هستند که در حال رشد هستند و ما باید به آنها احترام بگذاریم که شایسته آنهاست.”
گاتلند گفت که هدف اصلی تیمش شکست دادن سخت است – “عملکرد و نتایج به خودی خود بستگی دارد” – و مربی که بر دفاع نظارت دارد موضوع را مطرح کرده است.
فورشاو گفت: «آن گروه بسیار سخت بود. «ما دنبال کارمان رفتیم. فکر نمی‌کنم برای نتیجه فیجی اعتباری را که شایسته آن بودیم به دست آوردیم. فکر می‌کنم آنها (افراد دیگر) روی چیزهای دیگری تمرکز کرده‌اند… پرتغال به ما نزدیک شده است و ما انتظار داریم که (توسط گرجستان) به چالش کشیده شویم.»
این «موارد دیگر» احتمالاً شامل بحث و جدل‌هایی است که بر سر داوری پس از پیروزی مقابل جزیره‌های اقیانوس آرام به راه افتاد. خوشبختانه برای فیجی و رادرادرا – و همچنین هر بی طرفی که از دیدن یک کشور جزیره ای در اقیانوس آرام خوشحال است – آنها فقط به یک امتیاز مقابل پرتغال نیاز دارند تا به مرحله یک چهارم نهایی برسند و استرالیا را به خانه بفرستند.
فورشاو دقیقاً می داند که چگونه باید در برابر فیجیایی های ضعیف و قدرتمند دفاع کند و گفت که تلاش های گرجستان در این راستا را در آخر هفته گذشته تأیید می کند.
او در مورد شکست 17-12 للوها در بوردو گفت: “من بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم.” آنها میدان را به خوبی پر کردند. مربی آنها جو ورسلی است که یک بازیکن دفاعی بسیار خوب و مربی بسیار خوبی بود. ما انتظار داریم که نابود کردن آنها بسیار دشوار باشد. این یک بازی بسیار رقابتی خواهد بود و ما انتظار داریم که گرجستان با شور و شوق دفاع کند.”
گرجستان در استخری که به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان رقابت‌پذیر شناخته می‌شد، تأثیری که انتظارش را داشت، نداشت. آنها قبلاً همراه با پرتغال حذف شده اند، اما شاید این فقط آنها را برای کسب یک نتیجه قوی مصمم تر می کند.
بعد از تبلیغات خبرنامه
کاپیتان مراب شاریکادزه که به عنوان یکی از پنج تغییر در خط هافبک بازگردانده شد، جورجیا را در نوامبر گذشته در کاردیف به پیروزی تاریخی رساند اما می داند که ولز اکنون چالش متفاوتی خواهد بود.
آنها خیلی بهتر از آن زمان بازی می کنند. آنها تیم بزرگی هستند.» می توانم بگویم که این بزرگترین پیروزی در تاریخ راگبی گرجستان بود، بنابراین بسیار مفتخرم که بخشی از آن بودم.
با توجه به پویایی ولز، تصور تکرار عملکرد دشوار است و با نگاهی به آینده، نه آرژانتین و نه ژاپن احتمالا ترسناک ترین حریفان در یک هشتم نهایی نیستند.
ولز به وضوح از زمان طولانی تری در کمپ تمرینی سود می برد – و همچنین از توانایی ثابت گاتلند برای کمک به گروهی از بازیکنان برای رسیدن به اوج آمادگی و فرم در مسابقات بزرگ. حضور در نیمه نهایی کاملاً قابل دستیابی به نظر می رسد، و پس از آن چه کسی می داند؟ جذاب ترین درام هنوز در راه است.
