ببینندگان بریتیش کلمبیا بالاخره می توانند این آخر هفته بازی زنان ولش فایر را ببینند. تیم کاردیف پوشش زنده بازی های گروهی خود را دریافت نکرده است، که با توجه به اینکه آنها بیشتر نکات برجسته مسابقات را در تیم خود ارائه کرده اند، مایه تاسف است. روز یکشنبه آنها پس از شکست در یکی از شش بازی اول خود، جایگاه خود را در مرحله حذفی تثبیت کردند و اکنون در حذفی شنبه در Oval به مصاف سوپرچارجرز شمالی خواهند رفت که روز سه شنبه به آنها باختند.
پنج برد آنها در این فصل تقریباً دو برابر بیشتر از تاریخ مسابقات قبلی است. سال گذشته یک برد تسلی بخش، البته یک برد بیشتر از تیم مردان بود. اگر قاشق های چوبی به دنبال سفیر برند بودند، ولز فایر فقط بلیط بود.
تحت هدایت سرمربی جدید خود، مایک هاسی، مردان بازی خود را ارتقا داده اند و نبرد نزدیک امسال باعث شده است که آنها به دلیل جدیت در خط میانی در جستجوی حذفی باقی بمانند. از سوی دیگر، زنان یک حس واقعی بودند. آنها سه نفر از چهار مجموع برتر را در اختیار دارند، نفر چهارم در یک بازی مقابل آنها قرار گرفت که با دویدن قبل از آخرین توپ شکست خوردند. شبنم اسماعیل، بازیکن ضربتی او دومین زنی شد که صد هت تریک کرد. در مورد تامی بومونت – خوب، او در انجام کارهای تامی بومونت مصمم بود.
کاپیتان آتش ولز پس از دگرگونی بازی خود برای انگلیس ابتدا تحت هدایت مارک رابینسون در سال 2016 و سپس دوباره تحت هدایت جان لوئیس در زمستان گذشته، اختراع مجدد خود را به عنوان یک بازکننده سخت به عنوان “نسخه 3.0” توصیف کرد. شکل مزوسفری او در خاکستر، زمانی که او اولین صدیبان دوگانه انگلستان شد، در صدها به همان اندازه آسمانی ثابت شده است. 118 توپ از 61 توپ او در برابر ترنت راکتس نه تنها قرن اول یک زن بود، بلکه بالاترین امتیاز در هر دو رقابت بود، و رکورد برتر قبلی ویل اسمید برای شکست ناپذیرهای بیضی را با 10 ران شکست داد.
او در روز یکشنبه مقابل لندن اسپیریت، اولین توپ بازی چهار نفره را قطع کرد و در توپ دوم نیز همین کار را کرد. چهارمی تماماً در مورد خط و طول بود: او در سراسر میدان رقصید و آن را بالای سر دانیل گیبسون فرستاد. هنگامی که سارا گلن مسئولیت را بر عهده گرفت، توپ های اول و سوم او برای مرزهای بیشتر جاروب شد. پس از 25 ران اینینگ – که بومونت با یک چرخش آن را متوقف کرد – ولز فایر 53 دوش داشت که بالاترین بازی قدرتی در مسابقه صد زن بود.
گرت بریس، مربی ولز فایر، گفت: “او با راکت و کاپیتانی خود از جلو به طرز درخشانی رهبری کرد و این گروه را پر از مثبت می کند.” او و بومونت تیم را در annus horribilis سال گذشته رهبری کردند. بومونت اعتراف کرده است که امسال به عنوان کاپیتان احساس آرامش بیشتری داشته است: “بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد چیست؟ من قبلاً آن را پشت سر گذاشته ام.”
تغییرات جوی ممکن است نقش داشته باشد. بریس میگوید: «ما توانستهایم محیطی ایجاد کنیم که همه بتوانند در آن سرگرم شوند.» اما امضاهای هوشمند در پیشنویس ضرری نداشت. آمدن اسماعیل از قهرمانان Omni-Champs بیضی Invincibles به فایر فرصتی داد تا جریان را تغییر دهد، درست همانطور که وقتی فینیکس بیرمنگام، یک ویکت پایین، به چهار توپ نیاز داشت تا از سه توپ برنده شود، این فرصت را به آتش داد.
اسماعیل پس از یک مرحله اولیه ناامید کننده – و با تس فلینتوف و امی جونز در 55 و 48 سالگی – به هم تیمی های خود اطمینان داد. او گفت: “من انجام دادم.” او در هر زایمان باقی مانده یک ویکت می گرفت. بریز میگوید: «شخصیت او یکی از برجستهترین شخصیتها برای ما بود، شیوهای که او با مسائل برخورد میکند و با آرامش به همه چیز برخورد میکند. این یک بازی احساسی بود و نشان میدهد که چقدر مهم است که تا انتها بازی کنیم.»
چنین لحظاتی باعث ایجاد اعتماد به نفس در تیم شده است. بریز می گوید: «این فقط یک یا دو کنسرت نبود، ما گزینه های زیادی در همه زمینه ها داشتیم. بازی Spirit یک مثال عالی ارائه کرد: پس از اخراج بومونت با 40 امتیاز، هیلی متیوز که از مصدومیت شانه بازگشته بود، امتیاز را بالا نگه داشت در حالی که سوفیا دانکلی یکی دیگر از عملکردهای همه جانبه چشمگیر خود را انجام داد.
دانکلی بهترین صد خود را – 68 از 48 – با دو ویکت با چرخش پای خود دنبال کرد، از جمله کاپیتان تیم ملی انگلیس، هدر نایت. Freya Davies، Claire Nicholas، Alex Griffiths و Alex Hartley برد را در حمله بولینگ Fire به نمایش گذاشتند و میدانهای تیزشان باعث شد که حریفان در مقایسه با آنها ضعیف به نظر برسند.
عنصر نهایی غرش این اژدها برای بازگشت، افزایش تعامل بین نر و ماده بود. یک باربیکیو مشترک در شروع فصل، این دو را به هم نزدیک کرد و مردان نه تنها از بالکن، بلکه در حین تمرین نیز از زنان حمایت می کنند.
بریس می گوید: «در کنار دوستان و خانواده، آنها بزرگترین طرفداران ما هستند. “بچه ها شگفت انگیز بوده اند و فرهنگ تیم در سراسر فرنچایز درخشان بوده است.”