دیوید وارنر با انبوهی از هرج و مرج و هنر آزمایش را ترک می کند | کریکت

تیاینجا او می رود. از زمین برای آخرین بار پس از یک دوره آزمایشی. از این که بیش از نیمی از مسافت گیر افتاده بودم، آزارم می‌داد، و به نظر می‌رسید که در این لحظه به خاطر می‌آورد که چرا تشویق‌های بسیار بیشتر از حد معمول در یک اینینگ 57 انجام می‌شد تا همه آنها را با هم در آغوش بگیرند. بعد از آن، آن لحظات زیبا پس از نبرد در زمین، زمانی که تعداد فرزندان بازیکنان از بازیکنان بیشتر است، چهره‌های کوچکی که روی چمن‌ها غلت می‌زنند یا در ناودان‌هایی پیچیده شده‌اند، که توسط پرتوهای آفتاب روشن می‌شوند. دیوید وارنر گهگاه با دختران جوانش چت می کند، به هر درخواست مصاحبه پاسخ می دهد و از ادامه صحبت خوشحال می شود: بازنشسته، اما هرگز بازنشسته نشده است.

بسیاری از مردم با رفتن او خوشحال خواهند شد. این احساس بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که در جشن رسانه‌ای سری آزمون نهایی او بیان شد. تعداد کمی از بازیکنان استرالیایی این همه خشم را در کشور خود برانگیخته اند. اما جمعیتی هم بودند که می خواستند او را در زمین به خاطر ضربه زدن تشویق کنند که در روزها و جلسات آخرین بازی او چهار بار این فرصت را پیدا کردند. بسیاری از این مخاطبان وارنر را بخشیده اند، یا حداقل تشخیص داده اند که لحظه بزرگتر و واضح تر از خصومت شخصی مبهم و طولانی بود.

حماسه کلاه های سبز گشاد گم شده و پیدا شده او شروع مناسبی برای هفته به نظر می رسید. از همان ابتدا، وارنر توانایی باورنکردنی برای تبدیل شدن به داستان را داشت. حتی قبل از اولین بازی داخلی خود در T20 در سال 2009 – یک اعجوبه از ناکجاآباد، یک اسموکی واقعی، اولین بازی از سال 1877 که بدون داشتن یک بازی درجه یک برای استرالیا بازی کرد. اگرچه سیاست جوانان گرگ چاپل کاستی های زیادی داشت، اما می توانست به این موفقیت بی نظیر ببالد. تصور اینکه هیچ مدیر دیگری جرات فشار دادن برای این بچه را داشته باشد سخت است – و او را دو سال بعد با رکورد 11 مسابقه درجه یک وارد تیم تست کند.

حتی قبل از اینکه وارنر آن نوع ضربه‌ای را تولید کند که برایش مورد توجه قرار گرفته بود، که با زدن 180 در برابر هند در پرث به آن دست یافت، او قبلاً تطبیق پذیری و ارزش خود را با خفاش بر روی سقف سبز هوبارت به مدت 123 ثابت کرده بود. در آزمون دوم ضربتی خود را در حالی که بقیه در اطراف او افتاد و نیوزیلند با هفت ران برنده شد. او پیروزی Ashes 2013 را در دورهام تنظیم کرد، در دو تا از سه تست زنده در سری بازگشت، صدها نفر را ساخت و در همان تابستان در آفریقای جنوبی با Twin Tons در کیپ تاون، یک برد را به دست آورد. به یک نابغه ویژه ضربتی اهمیت زیادی داده شد.

در همان زمان، با فقدان مشخصی از نبوغ همراه بود: لفظ، پرخاشگری در زمین، دعواهای پیاده روی، نقایص شخصیتی که برخی به اندازه دیگران آن را محکوم کردند، تا اینکه در کیپ تاون در سال 2018 به اوج خود رسید. این را نمی توان کم اهمیت جلوه داد، حتی اگر اخلاقی کردن در مورد دستکاری توپ در ورزشی که همیشه در آن رخ داده است، عجیب باشد، تخلفی که به طور قطع در لیست تخلفات قرار دارد و جرم جدی محسوب نمی شود. کسانی که هنوز در هر بار اشاره به وارنر کاغذ سنباده را مطرح می‌کنند، به چیزی چسبیده‌اند، بیزاری از او را بخشی از هویت خود کرده‌اند، به گونه‌ای که حاضر نیستند آن را کنار بگذارند.

وارنر بسیار بیشتر از یک دستکاری، مسئول متقاعد کردن یک هم تیمی ساده لوح برای انجام این عمل بدون داشتن عقل یا شجاعت پنهان کردن آن بود. و باز هم برای انکار دانش در حالی که کامرون بنکرافت جلوی دوربین بود. وارنر هنوز هرگز آشکارا در جمع صحبت نکرده است، در حالی که تمجیدهای او در هفته گذشته اغلب به صراحت و صداقت او اشاره کرده است. پنهان کاری معمولا مهمتر از جرم است.

اما شغلی به این کاملی را نمی توان تنها با یک بخش تعریف کرد. نه زمانی که با 112 تست، 26 صد، 22 تن یک روزه و برنده شدن در دو جام جهانی و همچنین معادل T20 و یک قهرمانی تست جهانی به پایان برسد. نام‌هایی که قرن‌های بین‌المللی بیشتری دارند، نامی کوتاه و برجسته ایجاد می‌کنند: لارا، جایاوردن، آملا، کالیس، سانگکارا، پونتینگ، کوهلی، تندولکار. سه بازیکن تعداد تست‌های بیشتری نسبت به بازکننده‌ها داشتند: کوک، گاواسکار، جی اسمیت. افتتاحیه در سه قالب بین المللی: Jayasuriya و Gayle.

از آن زمان، او از سال 2009 در هر فصل IPL بازی کرده است، به جز فصلی که در آن تعلیق شد، و اکنون با 6397 دوش سوم در فهرست مسابقات تاریخ مسابقات است. از زمان اولین حضورش، او احتمالاً بیشتر از هر کس دیگری در جهان کریکت درجه یک بازی کرده است، به غیر از شاید روهیت شارما و ویرات کوهلی هندی. هیچ کس نمی تواند تعهد مورد نیاز برای داشتن آمادگی جسمانی و روانی، داشتن یک زندگی موفق خارج از هتل ها و در کانون توجه در همه فرم ها را به طور کامل درک کند.

برای مردی که زمانی به عنوان یک پسر از آینده خبر می داد، یک جیرجیرک تست قدیمی با او می رود. پیشگام دوران T20، نشان IPL، همچنین کسی است که هر آنچه را که می توانست به سبک قدیمی اختصاص داد، تست ها را با مصدومیت از دست داد، بدون هیچ دلیلی جز دو محرومیت و نه برای T20 پس از آن پس از دومی پس از محرومیت، او با عزمی دوباره بازگشت که باعث شد او در سال 2019 در انگلیس، یک قرن سه گانه تست را به ثمر رساند و مدال آلن بوردر را برای بهترین بازیکن سال استرالیا به دست آورد.

برای بازیکنان استرالیایی آسان‌تر است که آزمایش‌ها را انجام دهند، زمانی که هزینه بازی هر کدام 20000 است و حتی ممکن است بتوانید با قرارداد سالانه خانه‌ای در سیدنی بخرید. با این حال، قابل توجه بود که هیچ چیز برای وارنر در طول کار طولانی‌اش مهم‌تر از شانس بازی در طولانی‌ترین، سخت‌ترین و سخت‌ترین فرمت نبود. شروع جستجوی سراسری پس از گم شدن علف های انبوه او در پشت مبل، بار دیگر نشان می دهد که این کریکت خاص چقدر مهم بوده است. او این را در مصاحبه های دوران بازنشستگی خود به وضوح بیان کرد.

او در یکی از آنها گفت: اوج کریکت استرالیا آرزوی داشتن آن سبز گشاد را دارد. «فقط می‌خواهم نصیحتی به جوانان آنجا بدهم. رویاهای خود را حفظ کنید، به باور خود ادامه دهید. این بهترین کریکت است: بازی تست کریکت. این چیزی است که شما می خواهید برای آن بازی کنید و برای آن تلاش کنید.”

این وارنر بود که چشمش به چیزهای بزرگتر بود، مانند اینکه چگونه او، به عنوان یکی از برجسته ترین بازیکنان کشور، نقش نماینده اتحادیه را در اختلافات کارگری در سال 2017 بازی کرد و از بازیکنان زن و داخلی که کریکت استرالیا می خواست دفاع کرد. از یک معامله تقسیم درآمد این یکی از تحسین برانگیزترین لحظات او بود، چیزی که منتقدانش احتمالاً به خاطر نمی آورند یا تصدیق نمی کنند.

در نهایت، حقایق مهم نیستند زیرا مردم نظرات خود را بر اساس ارتعاشات یا حکایات شکل می دهند. کسانی که به وارنر نزدیک هستند یا جنبه های خوب او را می شناختند، شوخ طبعی و سخاوت او را به یاد خواهند آورد. کسانی که این کار را نکردند، بی ادبی و استعداد او برای کینه توزی را به خاطر خواهند آورد. مسئله این است که شما می توانید همه اینها را در نظر بگیرید – همه دلایل انتقاد، همه ادعاهای متقابل – و هنوز هم فقط از چیزهایی که وارنر بازیکن کریکت و وارنر شخصیت به بینندگان ارائه کرده اند لذت ببرید.

رگه دردسرساز او در جلوه‌های منطقی‌تر آن وجود داشت: توانایی قابل توجه در آزار دادن مردم، عصبانی کردن مخالفان، تظاهر به صداقت، پخش داستان‌های دروغین در کنفرانس‌های مطبوعاتی، گویی در همان نفسی که ادعا می‌کرد بازنشستگی خود را از کریکت یک روزه تأیید می‌کند، جام قهرمانان 2025 را بازی کنید. از اظهار نظر عثمان خواجه که لقب دوران کودکی مادرش برای وارنر «شیطان» در اردو بود، مطالب زیادی می توان خواند.

اول و مهمتر از همه، سرگرم کننده در زمین بود، زیرا او همین بود: مردی که دو ماه پیش در جریان مسابقه جام جهانی، در حالی که توپی را به پشت به نرده های پشت بام استادیوم چیناسوامی پرتاب می کرد، به عقب برگرداند. که یک بچه را در رده دوم واکا محو کرد قبل از اینکه او را با یک جفت دستکش تسلیت دهد، که یک قرن قبل از ناهار برای شروع یک مسابقه آزمایشی سیگار می کشید، و تنها پنجمین نفر شد که این کار را انجام داد، سوئیچ هیتتر، گاه به گاه راست دست. ، رگه کامیکازه بین ویکت ها یا در محوطه بیرونی، بازیکنی که در سال 2023 با وجود علاقه مرزی عمومی سادیستی به شکست خود به انگلیس بازگشت و در عوض به دو پیروزی خاکستر استرالیا کمک کرد.

کل ماجرا تصویری از هرج و مرج، تضاد رنگ ها و چهره های عجیب و غریب است، بخشی از جکسون پولاک، بخشی بایوکس ملیله، بخشی از نمایش پهپاد LED، و حتی اگر اثر همه چیز شما را دچار میگرن کند، نمی توان انکار کرد که در آن هنر وجود داشته است. ساخت آن . حتی این واقعیت که ساخت آن به پایان می رسد، جدا از چند پانل حاشیه ای، معنایی ندارد. در مرکز یک چهره تماماً سفید باقی مانده است که هیچ ادعایی به فرشته بودن ندارد. برای هر کسی که کریکت را دنبال می‌کرد، به مدت 15 سال بخشی از زندگی ما بود. این به معنای چیزی است، همانطور که این فرض وجود دارد که پیچیدگی وجود دارد و باینری ها فقط برای رایانه ها کار می کنند. برای برخی افراد سخت است که از وارنر متنفر باشند، و این را به شما خواهند گفت، اما برای بقیه غیرممکن بود. ممنون دیو سرگرم کننده بود.